Triglouchin(-de-palun)
Triglochin palustris
Juncaginaceae
Nom en français : Troscart des marais.
Descripcioun :Aquéu triglouchin èi coumun soulamen en mountagno dins li relarg bagna. Fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo mai o mens grando. Lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (10 à 60) sènso bratèio. Lou triglouchin-de-palun èi mai prim que lou de mar, i'a mens de flour, se destrìo peréu emé si fueio que soun pas poupouso. De tout biais se sias en mountagno, èi pas poussible de s'engana. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Palun
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin palustris L., 1753
Sassifrago(-fausso-moufo)
Saxifraga bryoides
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Noms en français : Saxifrage fausse mousse, Saxifrage d'Auvergne.
Descripcioun :Sassifrago que trachis en auto mountagno e que fai de couissin sus la roco semblant de la moufo. Fai de poulìdi flour di petalo blanco emé de taco jauno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 3000 m
Aparado : Noun
Liò : Roucas
- Esboudèu
Estànci : Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Saxifraga bryoides L., 1753